Pratilipi requires JavaScript to function properly. Here are the instructions how to enable JavaScript in your web browser. To contact us, please send us an email at: contact@pratilipi.com
સ વારની ગાડી બરોબર આવી હતી. સ્ટેશનથી અનંત ઘેર આવી પહોંચ્યો ત્યારે શેરીની છેલ્લી સ્ત્રી ઉકરડા ઉપર ઝાડે ફરીને ઊઠતી હરી, અને તે પછી ત્યાં શેરીનાં ત્રણથી આઠ વર્ષનાં છોકરાંનું દિશાએ બેસવાનું શરૂ થઈ ...
(ગોળમેજી પરિષદમાં જતી વખતે) છેલ્લો કટોરો ઝેરનો આ પી જજો બાપુ સાગર પીનારા અંજલિ નવ ઢોળજો બાપુ અણખૂટ વિશ્વાસે વહ્યું જીવન તમારું ધૂર્તો દગલબાજો થકી પડિયું પનારું શત્રુ તણે ખોળે ઢળી સુખથી સુનારું આ આખરી ...
આ તું પૂરણ પુરુષોત્તમ પરબ્રહ્મ,દેખું છું હાજરા હજુર રે; પરાપારથો બોલે પ્રાણપતિ,કેમ કહું નેણથી દૂર રે. તું પૂ ૦ (૧) આ ઉપમા દીજે તે આરોપણ,દૃષ્ટાંત દીજે તે દ્વૈત રે; આપે આપમાં આડ્યજ(પડદો) શેની,દ્વૈતસહિત ...
વસુંધરાનાં વહાલાં દવલાં ( નવલકથા ) ઝવેરચંદ મેઘાણી 08/10/2014 ઈ-પ્રકાશક : પ્રતિલિપિ . . . મારી ઉપન્યાસ-રચનાઓના ક્રમામાં 'વસુંધરાનાં વહાલાં-દવલાં' ચોથી આવે છે. પહેલી'સત્યની શોધમાં', બીજી 'નિરંજન', ...
સૌરાષ્ટ્રમાં મોરબી નામે દેશી રાજ્ય હતું. તેમાં ટંકારા નામે એક ગામ છે. આ ગામમાં એકસો ને સત્તર વર્ષ પહેલાં કરશનજીભાઈ નામના એક ઔદીચ્ય બ્રાહ્મણ રહેતા હતા. પોતે જમીનદાર હતા, લેણદેણનો ધંધો પણ કરતા . ...
ઉમેદસીંગ ગોહિલના દીકરાને રોગ ઘેરાઈ ગયો હતો. એને ધનુરવા ઊપડ્યો એ પરથી સર્વને લાગ્યું કે હવે આ રોગ મોટો છે. "હું હવે અંદર આવું?" ઉમેદસીંગે પુત્રના મંદવાડના ઓરડાની બહાર ફળિયામાં ઊભા રહીને પુછાવ્યું. ...
ડુંગરા અને વનરાઇ વચ્ચે જ્યાં જુગોજુગથી વિવાહ વર્તે છે એવી સોરઠ દેશની સોહામણી ગીરનાં તો સોણાંય મીઠાં લાગે. ઘણી ગીર કપાઈ ગઈ છે, કપાતી જાય છે, પણ જે ભાગ હજુ રહ્યા છે તે ભાગની રૂડપ ખરે જ અદ્ભુત છે. ...
મોતી જેવાં નિર્મળ પાણી નદીમાં ખળખળતાં હતાં અને નદીને કાંઠે શંકરનું મંદિર હતું. એક દિવસ સૂરજ મહારાજ ઊગીને સમા થયા તે ટાણે મંદિરને ઓટલે ગામના પચાસ ફાટેલા જુવાનિયા ભેળા થયા છે. અંગ ઉપર પાણકોરાની ઘેરદાર ...
હજારો વર્ષની જૂની અમારી વેદના; કલેજાં ચીરતી કંપાવતી અમ ભયકથા; મરેલાંનાં રુધિર ને જીવતાંનાં આંસુડાં; સમર્પણ એ સહુ તારે કદમ,પ્યારા પ્રભુ! અમારા યજ્ઞનો છેલ્લો બલિ: આમીન કે’જે! ગુમાવેલી અમે સ્વાધીનતા તું ...
સૂતર આવે તેમ તૂં રહે,જ્યમ ત્યમ કરિને હરિને લહે; નેશ ટેક ને આડી ગલી,પેઠો તે ન શકે નિકળી; અખા કૃત્યનો ચઢશે કષાય,રખે તૂં કાંઇ કરવા જાય. ખટદર્શનના જુજવા મતા,માંહોમાંહી ખાધા ખતા; એકનું થાપ્યું બીજો ...
એ ક હતો રાજા અને એક હતી રાણી. એને બે નાના દીકરા હતા. થોડા વખત પછી એને એક રૂપાળી કુંવરી અવતરી. દેશના મોટા મોટા માણસોને અને બધી પરીઓને બોલાવી રાજારાણીએ કુંવરીનું નામ પાડ્યું મણિમાળા. બધાં જવા લાગ્યાં ...
" ભા ઈ પબા !" "કાં મા ?" પરબત પટેલ ગાડું જોડતો હતો. "મને તો ઝાંખુઝાંખુ એવું ઓસાણ છે, કે આપNeણે કાનજી શેઠનાં તમામ કાંધાં ભરી દીધાં છે: એકેય બાકી નથી." "હે...હે...હે ખૂંટિયો !" પરબત એના બે બળડ માંહેલા ...
"કેમ, માસ્તર, આપણે આવતા શનિવારે ઊપડવાનું છે. - તૈયાર છો ને ?" "હા જી; તો હું કુટુંબને જલદી દેશમાં મૂકી આવું." "વારુ, આંહીં પાછા ન આવવું હોય તો તમે બારોબાર અમને ટ્રેઇન પર ... જંકશને જ મળજો. તમારે ...
" ન હિ, બહેન, વાવટા ઉપર તો બાનો ભરેલો રૂમાલ જ ચડાવશું. આજના શણગારમાં તો એનાં જ સંભારણાં હોય." "મારી પેટીમાં બાએ પરોવેલો એક પડદો પડ્યો છે: આપણાં નામોની ભાત પાડેલો. એ લઈ આવું?" "લઈ આવ જલદી. પણ જલદી ...
કુંડલિયા પરમધામ પરમાત્મ હરિ, પ્રથમ કરૂં પરણામ; પરમજ્યોતિ પરબ્રહ્મ સદા, જ્યાં નહિ રૂપ ને નામ. ત્યાં અણછતો, થૈ પરણમું, વર્ણવુંવાજ્યવિલાસ [૧] જ્યાં મન વાણી પહોંચે નહીં, ત્યાં શું કહી સ્તવે [૨] દાસ. ...