ભીમો બંધાણી...

અરે વાહ ,, જિજ્ઞાસા જી વાહ,,, વાર્તાના વખાણ કરવા મારી પાસે શબ્દો જ નથી,, વાર્તાનો ઉપાડ,, વિષય વસ્તુ,, વાર્તા લેખન,, પાત્રાલેખન,, સંવાદો,, તળપદા શબ્દો નો પ્રયોગ અને વાર્તા નો અંત,, કાબિલે દાદ, આપની રચનાઓ હંમેશા સામાજિક વિષય પર જ હોય છે જે આપની લેખનકળા નું જમા પાસુ છે અને વ્યસન મુક્તિ માટે એક ઝુંબેશ ચલાવો છો એવું મને લાગી રહ્યું છે,,વ્યસન એ સાંપ્રત સમયની સૌથી મોટી સમસ્યા છે,, કદાચ આ વાર્તા વાંચીને એકાદ વ્યસની જો વ્યસન છોડી દેશે તો એનાં પરીવાર ના આપને ખુબ આશીર્વાદ મળશે જે કોઈ દેવ દેવતા તરફથી મળેલાં વરદાન કરતાં પણ મહામૂલા હશે. આપને તથા આપની કલમ ને દેવ ની ,, સલામ 🙏🏻 👌👌👌👌👌👌👌👌👌👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻🙌🏻🙌🏻🙌🏻🙌🏻🙌🏻👍🏻👍🏻👍🏻

વ્યસન ખાલી વ્યક્તિને જ નહીં પૂરા પરિવારને પણ ખતમ કરી નાખતો હોય છે. એકદમ રસપ્રદ લેખન શૈલી સાથે ખૂબ જ સરસ સમજણભરી વાર્તા રજૂ કરી... વાર્તાના નાયકને જીવનમાં વધુ મોડું થઈ જાય એ પહેલાં જ પોતાની ગંભીર ભૂલ સમજાણી અને સ્વીકારી, એ જ ઘણી મોટી વાત કહેવાય... અંત ભલા તો સબ ભલા... ખૂબ ખૂબ ખૂબ સરસ... ✍️✍️👌👌👌👌👌👌🌱 ટોપ-૧૦માં વિજેતા થવા બદલ ખૂબ ખૂબ ખૂબ અભિનંદન...👍👍💐💐💐💐🙏🌱😊

કથાનક વિષય હૃદય સ્પર્શી રહ્યું, રજૂઆત પણ સારી, હૃદયનાં લાગણી ભર્યા સબંધોમાં લહેર પ્રસરી મહેકી રહી, વાંચનાર ' હૃદયની લાગણીમાં તણાઈને સ્વયંમ માં ખોવાઈ જાય એ રીતે સંકલન રજૂઆત રહી, ઉત્તમ નોંધ: લેખક જણાવે કે બોલે એ કરતાં પાત્ર ઉભુ કરીને ઇના મુખમાંથી વાક્યો ની રજૂઆત વધુ તલસ્પર્શ રહેત! ટૂંકી વાર્તા ની શ્રેણીમાં આ વાર્તા નો સમાવેશ અવશ્ય થવા પામે છે.રજૂઆત ખરેખર સારી છેઃ