ઉષ્મા

મને હંમેશા વૃધ્ધાવસથા અને બાળપણ સમાન લાગે છે. બંને માં આપણી હાજરી ની નોંધ લેવાય એવુ આપણે ઇચ્છીએ છીએ.

such a nice story...in the world only children are selfless

વડીલને જો થોડો સમય આપો તો તે પ્રેમનો દરિયો આપણી સામે ધરી દેશે. સરસ રજુઆત. મારો એક અનુભવ 2018માં હું જ્યારે વડોદરા ગયા ત્યારે ચા પીવાનું મન થતા ચાની કીટલી પર ચા પીવા રોકાયો અને ચા બનાવનાર દાદા હતા જે આશરે 60 વર્ષની ઉંમરના હશે જે ઉદાસ દેખાતા હતા જ્યારે મારાથી તેમની ઉદાસી વિશે પૂછતા તે રડવા લાગ્યા અને તેમના દુઃખનું કારણ મને કહેવા લાગ્યાને મેં ખૂબ જ ધ્યાનથી સાંભળ્યા ...દાદાનો દિલનો ભાર ઓછો થઈ ગયો હશે...બસ થોડો સમય વડીલ કે નામ કરો અને એમના પ્રેમ અને દુઃખના ભાગીદાર બનો.